Czteroletnia Mania bawiła się na podwórku razem ze swoim rodzeństwem. Dzień był spokojny. Nagle, w oddali usłyszała suche kasłanie mamy. Nigdy wcześniej tego nie słyszała. Okazało się, że od jakiegoś czasu mama zaczęła tracić na wadze. Dzieci nieświadome tego, co się dzieje, nie rozumiały dlaczego nagle najbliższa osoba przestała pozwalać im się do siebie zbliżać…
Pochodziła z Texasu.
Miała na imię Pam.
Zakochała się. Kilka lat później byli już małżeństwem. On zaczął studiować medycynę. Ona rzuciła swoje studia. Chciała zarobić na studia męża i rodzinę. Jako kelnerka.
Miała swoje plany. Marzyła o pracy w przemyśle modowym. Ale szybko pojawiły się dzieci. Śliczna córeczka i dwóch wspaniałych chłopców. Kochała je nad życie. Interesowała się zdrowym stylem życia. Była zdrowa. Była szczęśliwa. Bardzo. Do tego jednego dnia…
Bądźmy szczerzy.
Nie podoba Ci się sposób w jaki zarządzasz swoją firmą. Swoimi ludźmi. Wiesz, że mogłoby być lepiej.
Albo jesteś w zespole, którego organizacja pozostawia wiele do życzenia. Ale tak do końca to też nie wiesz co i jak zmienić. Chcesz być zadowolony. Chcesz, żeby wszyscy byli. Chcesz, żeby w pracy było miło. Chcesz otaczać się ludźmi kompetentnymi. Chcesz widzieć las rąk kiedy pojawia się coś nowego do zrobienia. Chcesz, żeby ludzie byli zmotywowani. Sam też byś chciał.
Ale nie wiesz jak to zrobić…
No to szukasz inspiracji, bo brakuje Ci wiedzy. Przepływasz oceany internetu, e-booki i starożytne papirusy. I nic. Żadnego złotego środka, magicznego dżina w lampie. Wróżka też nie pomogła.
Gdzie szukać?
A sprawdzałeś w służbie zdrowia?
Wolne żarty…
A własnie, że tak. Od służby zdrowia możesz się wiele nauczyć.
Nie wierzysz? To załóż się.
Niech zgadnę.
Też uwielbiasz tę czerwoną, świecącą ciężarówkę Coca Coli, która pędzi i rozświetla zaśnieżone drogi i wioski przy cudownej muzyce „Coraz bliżej święta”. A gdy zajedzie do Twojego miasta (bo już trąbią o tym w radio) i uda Ci się zrobić przy niej fotkę to od razu chwalisz się komu popadnie, bo oto spełnia się Twój sen sprzed lat.
A jeszcze bardziej podoba Ci się widok całych rodzin i dzieci, które patrząc na ten magiczny pojazd piszczą z zachwytu, przytulając się do rodziców, którzy rzucili wszystko, żeby tylko pokazać im tę migocącą maszynę. Nic nie jest wtedy ważniejsze. A tata koniecznie musi je podsadzić, żeby mogły usiąść za kierownicą, by spełnić swoje kolejne, małe, dziecięce marzenie.
I też pewnie kochasz…
Tęsknisz za tym. Przyznaj.
Tęsknisz za tymi czasami. Za tym jednym, jedynym dniem w roku. Tym wieczorem, w którym mama wchodziła do Twojego pokoju, całowała w czoło i z delikatnym uśmiechem mówiła „Dobranoc”. Po czym gasiła światło i zamykała bezszelestnie drzwi. Ty zostawałeś sam i robiłeś wszystko, by zasnąć. Jak najszybciej. Jak najprędzej. Bo wiedziałeś, że rano obudzisz się z prezentem pod poduszką, w skarpecie, czy bucie. Małym podarkiem, który w magiczny sposób tej nocy przyniesie starszy, miły pan.
Przecież kilka dni wcześniej…
To było tuż przed wielkim kryzysem.
Rok 2006. Blake był zmęczony pracą nad kolejnym biznesem. Śmiertelnie potrzebował urlopu. Zaczynał już swój czwarty start-up, który miał być żyłą złota młodego przedsiębiorcy. Wszystko szło całkiem nieźle z platformą DriversEd Direct, mającą pomagać w nauce jazdy samochodami hybrydowymi. Pracy miało być coraz więcej. Więc jeśli urlop to teraz.
Zabrał jeden plecak, buty na zmianę i wyjechał. Ale te wakacje potoczyły się zupełnie inaczej niż planował… Zdruzgotały jego plany i diametralnie odmieniły jego podejście do życia.
Wracam z pracy jak co dzień. Wsiadam do tramwaju pełnego ludzi-sardynek. Jak zwykle nie ma się czego złapać, więc każdy przystanek będzie jak jazda na snowboardzie.
– Proszę odsunąć się od drzwi. Proszę odsunąć się od drzwi! – wrzeszczy upierdliwy automat.
Wszyscy niby odsunięci, a ten drze się dalej. No wreszcie. Drzwi się zamknęły. Jedziemy.
Co by tu porobić przez te kolejne 30 kilka minut?
Odwracam wzrok na godzinę dwunastą i widzę młodego, dostojnego jegomościa…
Rok 1989.
Obywatele Czechosłowacji rezygnują z komunizmu. Jeszcze nie w pełni, ale już z funkcji prezydenta usuwają Gustáva Husáka. Nowym przywódcą zostaje pisarz, Václav Havel. Oficjalny akt rozpadu państwa podpisano dopiero 4 lata później.
4 czerwca Polacy w symboliczny sposób również opowiadają się za oddechem. Za demokracją. Rok później Scorpionsi nagrywają utwór „Winds of change”, jednoznacznie kojarzący się z zakończeniem zimnej wojny i rozbiciem żelaznej kurtyny.
Rok 1991.
Kryzys gospodarczy i szalenie kosztowny wyścig zbrojeń, w którym ZSRR od lat bierze udział, stawia Gorbaczowa w niełatwej sytuacji. Z jednej strony dąży do przemian demokratycznych, z drugiej zaś zmaga się z zabetonowaną sceną polityczną i wojskową miłośników starego układu. Komunizmu.
Wszelkie zrywy demokratyczne w społeczeństwie mają być bezwzględnie tłumione. Tak, jak planowano zrobić w Gdańsku. Takie jest stanowisko starej gwardii ZSRR.
W czerwcu wybory prezydenckie wygrywa reformator, Borys Jelcyn. Najgorsze ma dopiero nadejść…
© Copyright 2017 Marcin Masłowski Polityka prywatności
