Mam od jakiegoś czasu pewien zwyczaj.
Po skończonym, a często nawet w trakcie projektu wybieram sobie jedną osobę, która nie jest szczególnie wysoko ani rangą ani stażem w firmie. Osobę, która ciężko pracuje, rzadko dostaje informację zwrotną, zawiewa od niej chronicznym brakiem zwykłego doceniania. Zwykłego „Dziękuję”.
Kiedy już wybiorę wysyłam pewną wiadomość.
Zdarzyło Ci się kiedyś prowadzić szkolenie albo burzę mózgów, którą po prostu jak dynamit wysadzało w powietrze kilka osób?
Osób, które w mniej lub bardziej zamierzony sposób sprawiały, że tworzył się kompletny chaos lub niezręczna cisza i ostatecznie spotkanie kończyło się bez konkretnych wniosków?
Mnie się zdarzyło.
Postanowiłem podzielić się swoimi pomysłami na radzenie sobie z trudnymi osobami.
Kiedy byłem na trzecim roku studiów mój tydzień był bardzo uporządkowany. Bardzo.
Udzielałem wtedy korepetycji gimnazjalistom i licealistom. Uwaga… z fizyki i matematyki. Miałem pięciu uczniów i każdy mój dzień był doskonale zaplanowany. Śniadanie, zajęcia, obiad gdzieś w biegu, potem prosto jechałem na drugi koniec miasta, żeby zarobić upragnione 50 zł, powrót o 21.
I tak mijał mi każdy poniedziałek, wtorek, środa i czwartek też. Dzień za dniem. Tydzień za tygodniem.
Pewnego dnia…
Pracuję w dziale usprawniania i doskonalenia procesów biznesowych i mam takie zboczenie zawodowe, że jestem szczególnie wyczulony na punkcie obsługi klienta. Na punkcie kiepskiej obsługi klienta.
Okazuje się, że niesamowicie łatwo można klienta stracić.
Zastanawiałeś się czasem jakby to było gdyby każdy na Ziemi robił dokładnie to, w czym jest dobry, co sprawia mu radość i czym się przenigdy nie nudzi?
Jakby to było gdyby nie było narzekania, żartów o straszliwym poniedziałku, mówienia, że idę nie do „roboty” tylko do pracy, z której (omg) jestem dumny?
Gdyby tak po prostu praca kojarzyła się z czymś dobrym, a nie przykrym obowiązkiem, który tylko podtrzymuje naszą finansową egzystencję?
Jest pewien sposób…
Już Ci się znudziło. Przeszło Ci.
Ta młodzieńcza pasja. Ten duch młodego powstańca, który chce walczyć, wszystko pozmieniać, pokazać, że wszyscy robią źle. Że lepiej inaczej.
Już nie palisz się w pracy do wszystkiego jak pochodnia.
Dlaczego?
© Copyright 2017 Marcin Masłowski Polityka prywatności
